Met kookproject de winter (en andere seizoenen) te lijf

Foto gemaakt door Truus

Bij Welzijn op Recept is het eerste gesprek met de welzijnscoach niet slechts een intake- en kennismakingsgesprek. Vaak is het feit dat iemand zijn verhaal kan doen – terwijl de welzijnscoach open en onbevangen luistert – een essentiële eerste stap naar verandering. Het succesverhaal van Truus laat dat mooi zien. 

Het was de praktijkondersteuner die Truus doorverwees naar de welzijnscoach. Tijdens een gesprek met de POH, door Truus grappend omschreven als ‘mentale APK keuring’, begon die over Welzijn op Recept: ‘Is dat wat voor u?’ “Ik had er nog nooit van gehoord”, aldus Truus. “Maar zij heeft uitgelegd hoe het werkt en zo ben ik bij de welzijnscoach terechtgekomen. Ik vond het best wel spannend. We waren thuis geen praters en mijn vertrouwen is al vanaf mijn kindertijd heel erg beschadigd geraakt.” 

Vertrouwen 

Toch lukte het de welzijnscoach wel haar vertrouwen te winnen. Hoe? “Doordat zij was zoals ze was. Ik voelde meteen een klik.” En dat was te merken: alleen de kennismaking al zette een verandering in gang. Die maakte heel veel emoties los. De welzijnscoach had alle tijd om te luisteren naar Truus’ verhaal. Een verhaal van altijd het gevoel te hebben niet gezien en gehoord te worden, van niet goed genoeg te zijn. “Ik was de jongste van twaalf kinderen, maar er was geen contact, ook later niet, toen we volwassen waren. Wel was er veel onderlinge jaloezie.” Het feit dat ze steeds weer de kous op de kop kreeg, maakte dat ze het vertrouwen in mensen verloor en zich afsloot. 

Achter de geraniums 

Toen Truus bij de welzijnscoach terechtkwam, ging het niet goed met haar: “Ik had geen zin meer, de fut was eruit. Ik had veel pijn en autorijden ging niet meer. Daardoor zat ik achter de geraniums, letterlijk en voelde me zo verschrikkelijk alleen.” Al pratende ontdekte de welzijnscoach dat Truus heel graag fotografeert, vooral natuurfotografie. Dus ging zij op zoek naar een fotomaatje voor haar cliënte, maar dat bleek nog niet zo simpel. Dus zocht zij verder naar een andere activiteit waar Truus blij van zou worden. 

Gedenktuin 

Maar tijdens die zoektocht overleed Truus’ neef. Het leek erop dat zij geen uitnodiging voor de uitvaart zou krijgen, een enorme domper. De welzijnscoach kwam met een mooie ‘oplossing’. Om toch te kunnen rouwen nam zij Truus mee naar de Gedenktuin, een mooie sfeervolle plek voor mensen die geen afscheid kunnen nemen, moeite hebben met rouwen of een overledene willen gedenken. Het is onderdeel van een groter tuinencomplex, aangelegd voor een van de initiatiefnemers van de tuinen die aan kanker overleed, en rijk aan symboliek. Mensen kunnen hier een steentje of bloemen neerleggen, eventueel bloemen die ze eerder in de pluktuin hebben geplukt. Uiteindelijk was ze toch aanwezig bij de begrafenis. 

Kookgroep 

Omdat Truus graag kookt, stelde de welzijnscoach een kookgroep voor. De eerste keer ging zij mee. Truus: “Ik vond het fijn dat zij altijd voorstelde: ‘we gaan samen’. Ik heb moeite met alleen ergens binnenkomen.” Het koken en vervolgens samen eten was leuk, maar andere deelnemers, die elkaar al van elders kenden, gaven haar opnieuw het gevoel er niet bij te horen. 

Kookproject 

Samen bleven ze doorzoeken naar een nieuw project. Ze kwamen uit bij het Kookproject. Wekelijks kookt een groep van zo’n twaalf inwoners samen met twee professionele koks en twee welzijnswerkers in totaal 50 maaltijden. Die worden genuttigd door de mensen die de maaltijd hebben voorbereid, anderen die voor de maaltijd aanschuiven en inwoners die de maaltijd thuisbezorgd krijgen. 

Ook nu ging de welzijnscoach de eerste keer mee. Op de terugweg was Truus in tranen. De welzijnscoach schrok: weer een teleurstelling? Het bleken tranen van blijdschap. Truus voelde zich hier helemaal thuis: “Het is beregezellig, je praat en overlegt als vanzelf met elkaar tijdens het snijden en schillen, in een prachtige keuken, die me doet denken aan mijn eerste baantje in een verzorgingshuis. En soms voer je diepgaande gesprekken over van alles.” 

Warme winter 

“Ik wil het Kookproject niet meer missen en leef er echt naartoe. Wat een verschil met vorig jaar, het wordt nu een ‘warme’ winter! Met dank aan de welzijnscoach. Bij haar mocht ik mezelf zijn. Zij stond naast me en gaf me af een toe een duwtje. Alleen had ik die stap echt niet gezet.” 

Voor meer informatie over de uitdagingen van samenwerken, download het ebook Welzijn op Recept, de uitdaging van samenwerking tussen zorg en welzijn

Voor meer succesverhalen download het boekje Pareltjes van Welzijn op Recept

Benieuwd naar meer kennis en ervaring uit de dagelijkse praktijk van Welzijn op Recept, volg ons dan op LinkedIn