De hele sociale kaart overzichtelijk bijeen in één kleurenwaaier
foto: Pierre Rutten en kleurenwaaier
Vanuit het meldpunt Naoberschap van Stichting Welzijnsbevordering Bergen is een sociale kaart ontwikkeld, op handzaam formaat. Het is een ideaal hulpmiddel voor professionele en vrijwilligersorganisaties actief binnen het zorg- en sociaal domein. Veelzijdig vrijwilliger Pierre Rutten vertelt hoe de sociale kaart ontwikkeld is, wat het belang ervan is en deelt de eerste ervaringen.
Het meldpunt Naoberschap (Burenhulp, er zijn voor elkaar) is per mail en telefonisch bereikbaar. Een fysiek meldpunt in de bibliotheek, zoals in Cuijk, werkte niet. “Daarvoor liggen de vijf kernen van de gemeente te ver uit elkaar.”
Dit meldpunt wordt ‘bemenst’ door vier bestuursleden van de Stichting Welzijnsbevordering Bergen, onder wie voorzitter Pierre Rutten. Die spelen de binnengekomen hulpvraag door naar een groep van vrijwilligers die ieder hun eigen expertise hebben, bijvoorbeeld op het gebied van financiën, zorg of juridische zaken. Die neemt dan contact op, gaat persoonlijk in gesprek om het probleem op te lossen en geeft daarvan een terugkoppeling aan de doorverwijzers. Zo zijn inmiddels 122 inwoners geholpen.
Sociale kaart
Er gebeurt veel in de Limburgse gemeente Bergen, met ruim 13.000 inwoners, als het om hulp, ondersteuning en activiteiten op diverse terreinen gaat, zowel vanuit professionele organisaties en de gemeente als vanuit vrijwilligersorganisaties. Dat alles, de sociale kaart, zou je het liefst bij elkaar willen hebben zodat je bijvoorbeeld als huisarts, welzijnscoach of hulpverlener in één oogopslag kunt zien waar wat is en naar welke organisatie je iemand kunt doorverwijzen. Of welke activiteit passend is om iemand naartoe te geleiden. “Op Bergen Limburg Online staat wel een overzicht van wat er die week te doen is, maar dan moet je achter de PC kruipen, digitaal vaardig zijn en zelf dingen uitzoeken.” Ook de gemeente had al langer de wens om een sociale kaart te ontwikkelen.
Idee uit bouwmarkt
Dat gebeurde door drie inwoners die de opleiding tot ouderenadviseur bij KBO Limburg volgden: Anneke Heijligers, Jan van Triel en Hans Stammen. Zij kregen als opdracht om de sociale kaart op één A4 te zetten. Aan hand van wat zij gemaakt hadden, heeft Rutten vervolgens de kleurenwaaier gemaakt. Dat idee ontstond toen hij zijn huis wilde schilderen: “Ik ging naar de bouwmarkt en bekeek daar de kleurenwaaier voor de juiste kleur. Dat is het! Met de drie A4-tjes in een Excel-bestand ben ik aan het knutselen gegaan.”
De sociale kaart werd gerangschikt naar zeven categorieën met elk een eigen kleur: algemene ondersteuning, inkomen/financiën, mobiliteit, participatie, welzijn, wonen en zorg. “Zo kun je meteen naar de juiste kleur en heb je alle organisaties in die categorie bij elkaar met naam, webadres en telefoonnummer. Met het prototype ben ik naar de gemeente gegaan: ‘Kunnen jullie hiermee verder?’” Dat konden ze zeker. De waaier werd gedrukt op mooi stevig papier, dat tegen een stootje kan en makkelijk afwisbaar is.
Enorm succes
“Met medewerkers van het Sociaal Team hebben we overlegd hoeveel mensen de waaier zouden moeten krijgen. We kwamen op 90. De gemeente heeft 125 exemplaren laten drukken. Inmiddels zijn er al 75 bijgedrukt.” Het geeft aan dat de kleurenwaaier een groot succes is en duidelijk in een behoefte voorziet.
De ontvangers zijn er heel blij mee. Dat varieert van huisartsen, POH’s en welzijnscoaches, die in de waaier een overzichtelijke, makkelijk hanteerbare informatiebron hebben voor hun doorverwijzingen en doorgeleidingen. Tot wijkverpleegkundigen, die zien wat er met hun cliënt aan de hand is en zo extra ondersteuning kunnen bieden. Ook voor de leden van het Sociaal Team is het een welkom hulpmiddel: “Vaak wérken zij alleen maar in Bergen, maar wonen niet hier. Nu weten ze meteen: dit is er al.” Ook andere professionele en vrijwilligersorganisaties werkzaam op het gebied van zorg en welzijn, zoals het Toon Hermans Huis (voor mensen waar kanker speelt) hebben met de waaier een handig overzicht van organisaties die hulp, zorg, ondersteuning, advies en activiteiten aanbieden. Bovendien weten ze elkaar zo ook beter te vinden, wat zorgt voor meer samenwerking en kortere lijnen. “Zo breidt het zich als een sneeuwbaleffect uit.”
Hoe verder?
De gemeente heeft de drukkosten en het beheer van de waaier op zich genomen. “Tijdens het gebruik gaan we ongetwijfeld ontdekken dat er dingen ontbreken. Ook zullen er in de loop van de tijd telefoonnummers veranderen. Er kunnen nieuwe activiteiten bijkomen of verdwijnen. De gemeente zorgt ervoor dat de waaier up-to-date blijft. Veel stichtingen en verenigingen krijgen een (kleine) subsidie. Bij hen wordt al steeds gevraagd om de actualiteit te toetsen en wijzigingen door te geven. Ook zijn wíj achter de hand. Als Stichting hebben wij korte lijnen en kunnen daardoor makkelijk opgemerkte aanpassingen doorgeven.
Rutten zou het liefste zien dat de waaier als een app op de telefoon voor iedereen te downloaden is. “Maar daar hangt een behoorlijk kostenplaatje aan. En die overweging ligt bij de gemeente.”
Voor meer informatie over de uitdagingen van samenwerken, download het ebook “Welzijn op Recept, de uitdaging van samenwerking tussen zorg en welzijn”
Voor meer succesverhalen download het boekje “Pareltjes van Welzijn op Recept”
Benieuwd naar meer kennis en ervaring uit de dagelijkse praktijk van Welzijn op Recept, volg ons dan op Linkedin