Weer de straat op met ‘stuurman’ Dirk

Henk uit Uithoorn kwam steeds minder buiten. Niet zozeer het coronavirus hield hem binnen, maar onzekerheid. Vanwege maculadegeneratie ziet hij erg slecht en dat maakte de 91-jarige onzeker. Hij trok zich steeds meer in zichzelf terug. Doorverwijzing naar Welzijn op Recept en de creatieve oplossing van de welzijnscoach brachten hem weer naar buiten, letterlijk en figuurlijk.

In het ruime appartement kan Henk, lopend achter zijn rollator, prima uit de voeten. Hij en zijn vrouw wonen er al bijna 30 jaar, dus dat is vertrouwd terrein, daar kent hij de weg, ook al kan hij die niet precies zien.

Maar in de wijk, waar dingen steeds veranderen, kon hij eigenlijk alleen de straat niet meer op om een wandeling te maken. Hij doet samen met zijn echtgenote een enkele keer nog wel boodschappen.

Zorgboerderij

Maandag en woensdag gaat hij naar de Zorgboerderij en daar gebeuren zeker ook fijne dingen, zoals ‘s middags bewegen onder leiding van de fysiotherapeut, muziek luisteren en vooral sjoelen. “Dat zat in het slop en heb ik weer op de kaart gezet.” Sjoelen, iemand die zo slecht ziet? Jazeker! Henk heeft vroeger heel veel gesjoeld, de sjoelbak zit nog in zijn hoofd. “En ik heb een goede souffleur die aanwijzingen geeft, ‘meer naar links of rechts’, ‘nog een paar in de middelste vakken’.” Dat werkt heel goed en geeft veel plezier. 

‘s Ochtends na het gezamenlijke koffiedrinkmoment gaan de anderen allerlei werkzaamheden doen, zoals de dieren voeren, in de tuin werken, allerlei klussen. Henk maakt het oude brood, dat van de bakkers is gehaald, in stukjes om de eenden en ganzen mee te voeren. Dit is het enige wat hij nog kan doen. Even een praatje maken met wie langs loopt, gaat moeizaam, omdat hij altijd eerst moet vragen: ‘Wie ben je’?

Een klik en gedeelde interesses

Toen de huisarts november vorig jaar op huisbezoek kwam,  adviseerde zij Henks dochter: ‘Ga dit nummer maar eens bellen.’ Het was het telefoonnummer van de welzijnscoach van welzijnsorganisatie Participe. ”Onze dochter heeft het allemaal geregeld.” De welzijnscoach bedacht een mooie oplossing: ze koppelde de slecht ziende Henk aan Dirk, een 70-jarige man, wiens vrouw ook slecht ziet. Het bleek een gouden greep: er was direct een klik. “Er moet een klik zijn, anders werkt het niet”, aldus Dirk. Vanuit jarenlange ervaring als taalcoach weet hij dat voor een goede ‘match’ gedeelde interesses onmisbaar zijn, er moet iets gemeenschappelijks zijn. Behalve het slechte zien en dat ze in dezelfde wijk wonen, is dat de liefde voor sport: “We zijn beide gek van sport.”

Lekker buiten in beweging en een fijn gesprek

Henk: “We wandelen een half uurtje met de rollator, in de wijk en kletsen gezellig over allerlei sporten. Hij stuurt de rollator.” Natuurlijk zou de rollator mee kunnen in Dirks auto om eens ergens anders te wandelen, bijvoorbeeld in de natuur. “Maar dat is een heel gedoe en of ik hier nou loop of ergens anders, ik zie er toch niets van.” Het gaat erom dat hij even lekker buiten en in beweging is en aanspraak heeft.

Na de wandeling begeleidt Dirk zijn mede-wandelaar tot hij weer veilig thuis is. Daar drinken ze samen met Henks vrouw gezellig nog even een kopje thee.

Succes

“Het is belangrijk dat je regelmatig samen evalueert”, zegt Dirk, “Gaat het goed? Bevalt het beide partijen nog?” Hij zelf beantwoordt die vragen met een volmondig ‘ja’. Dat geldt ook voor Henk. De wekelijkse ontmoeting is de beide mannen dierbaar geworden: “Fijn dat er vrijwilligers als Dirk zijn. Het is gezellig.”, aldus Henk. Hij kijkt alweer uit naar volgende week.

Voor meer succesverhalen download of bestel ook het boekje “Pareltjes van Welzijn op Recept”

Benieuwd naar meer kennis en ervaring uit de dagelijkse praktijk van WoR volg ons dan op Linkedin